1x1m – Acrylique sur Toile : Avril 2025

Water — the blessed element — lies at the heart of the Lourdes sanctuary, whose story is woven around miraculous springs. Yet, in this way of contemplating water, we may glimpse the poison of our own souls, our bitterness, our beliefs.
If the miracle is not a law, it is at least troubled by its own nature. Do we still live within the miracle of water’s presence — and when it becomes too abundant, does this imbalance not turn into a kind of hell?

Water is essential; it makes up 70% of our bodies. Without it, we are condemned to death. But in our time, is it still the miracle that sustains our lives?

L’Eau, c’est celle qui est bénite et qui correspond au fait du sanctuaire de Lourdes, dont l’histoire tourne autour de l’eau miraculeuse. Mais dans cette manière de regarder l’eau, nous pouvons y voir le poison de notre propre âme, des amertumes et des croyances.
Si le miracle n’est pas loi, il est en tout cas troublé par sa propre nature, vivons-nous alors, toujours dans le miracle de l’apport de l’eau, et si il y en a trop, ce déséquilibre ne se transforme-t-il pas en un enfer?

L’eau est essentielle, elle constitue 70% de nos corps, l’eau sans elle nous condamne à la mort, mais est-elle encore à notre époque le miracle de nos vies?

Water — het gewijde element — staat centraal in het heiligdom van Lourdes, waarvan het verhaal draait om het wonder van het water.
Maar wanneer we op deze manier naar water kijken, zien we misschien ook het gif van onze eigen ziel, onze bitterheid, onze overtuigingen.

Als het wonder geen wet is, dan wordt het in elk geval verstoord door zijn eigen aard.
Leven we nog steeds binnen het wonder van het water dat ons gegeven wordt — en als het te veel wordt, verandert dit evenwicht dan niet in een vorm van hel?
Water is essentieel; het vormt 70% van ons lichaam. Zonder water zijn we tot de dood veroordeeld. Maar is het in onze tijd nog steeds het wonder dat ons leven draagt?